“Reklam için “süje”niz ilginç değilse, ister İrving Penn, ister David Hamilton olunuz, çekeceğiniz fotoğraf bir işe yaramaz.” diyor Süheyl Gürbaşkan ve  reklam fotoğrafçılığı ile ilgili düşüncelerini paylaşmayadevam ediyor:
“Dr. Gallup’un araştırmalarına göre, ödüller, madalyalar kazanmış sanat fotoğrafçılarının çektiği fotoğrafların; reklamda, bir ürünü ya da bir hizmeti tanıtmakta hiç de faydalı olmadıkları saptanmıştır.

Geçen yıl, yine bir ara geldiğim İsviçre’de, Cenevre’de, ünlü sanat fotoğrafçısı David Hamilton ile tanıştım. İstanbul Reklam için teker teker imzalayıp, takriben 10 adet kadar en belli başlı fotoğraflarının posterlerini bana verdikten ve hatta büyük bir nezaketle eserlerini dilediğimiz gibi değerlendirebileceğimizi dahi belirttikten sonra, yine bana fikrini iletmişti: “Bunlar, her halde bir reklam çalışmanız için değil; olsa olsa, ajansınızın bir köşesini süslemeye yarar!”

Öyle yaptım. David Hamilton’un imzalı fotoğrafları, hâlen bizim Foto Platomuzun girişindeki duvarda asılıdır!

Bazı işverenler, reklamlarının non-figüratif, eksantrik, kısaca soyut fotoğraflarla yapılmasını, lanse edilmesini isterler. Tüketicinin, hangi ürünün ya da hangi hizmetin reklamını yaptığınızı anlamamasını istiyorsanız, bu yolu seçmelisiniz! Bu tür sanat fotoğrafları, bir basın reklamında değil, belki bir duvar takviminde -işte o da ancak süs olarak- kullanılabilir, değerlendirilebilir. Bir basın reklamında fotoğraf, reklamda sözü edilen ürün ya da hizmet hakkında, okuyucunun derhal ilgisini, dikkatini çekmelidir. Okuyucu: “Dur, bakalım, ne oluyor!..” diyebilmelidir. Fotoğraf karşısında duraklayınca; onun, reklamınızı başlığından tüm metninin sonuna kadar okuyacağından şüphe edilmemelidir. Sanat değeri olup, reklam değeri olmayan fotoğraflar sadece seyredilir; ama bir mesaj, bir duyuru için kullanılmaz.”